In mijn vorige blogpost vertelde ik over het ontstaan van HumanXR en de drie pijlers die hierbij centraal hebben gestaan: beweging, vrijheid en sociale integratie. Voor deze blog ging ik met Marco in gesprek, die met zijn expertise in computertechnologie een waardevolle bijdrage heeft gegeven aan het vormen van HumanXR zoals het vandaag de dag is en hij dat nog steeds doet. Marco is samen met Han één van de twee oprichters van
Lees mijn vorige blog: “Het ontstaan van HumanXR”.
Al voor het starten van HumanXR hebben Han en Marco veel gesprekken gehad over hoe zij hun visie om konden zetten in realiteit. Het oorspronkelijke idee was het gebruiken maken van 360° foto’s en video’s om een VR-ervaringen te creëren voor de ouderen. Toen Han en Marco hun bevindingen uit het werkveld gingen analyseren, kwamen zij er snel achter dat een van de belangrijkste factoren voor de ouderen de vrijheid om zelf te kunnen kiezen is. In verpleeghuizen zijn de mogelijkheden om zelf te beslissen voor de ouderen namelijk erg beperkt. Han en Marco wilden proberen om een stukje vrijheid terug te geven aan de ouderen, maar met een 360° foto of video, kun je niet kiezen waar je heen wilt. De fotograaf heeft het standpunt al bepaald. De mogelijkheid om zelf te beslissen waar je heen wilt gaan, is wel terug te vinden in video games. Dit wordt “agency” genoemd. Dit zette Han en Marco aan het denken om de mogelijkheden van immersive real-time computer gegenereerde werelden te gebruiken. Een technologie waarvan de software en hardware steeds goedkoper wordt met onder andere de lancering Epic’s Unreal Engine 4 en de komst van de Oculus Rift.
Han en Marco besloten deze uitdaging aan te gaan. Ze kochten de juiste hardware en software en ontwikkelden de eerste VR-werelden. Ze zijn gaan experimenteren met zowel 360° fotografie als met het maken van computer gegenereerde 3D-werelden. Door zelf een interactieve omgeving te maken voor ouderen, zouden ze het stukje vrijheid terug kunnen geven. Met daarbij een bijkomend voordeel: beweging. Om zich te kunnen bewegen in de VR-wereld moeten de ouderen in het echt ook bewegen.
En toen? De 3D-werelden moesten natuurlijk getest worden. Marco vroeg zijn huisbaas, een man op leeftijd, om de experiences te testen en zag dat hij ervan genoot. Dit liet hen zien dat ze op de goede weg waren. Dit wilden ze bereiken: het creëren van een lach bij de mensen die het nodig hebben, startend met ouderen. Op dat moment hebben zij andere partijen bij het proces betrokken. Samen met de opleiding Maastricht Academy of Media, Design & Technology en de Zorggroep Vivantes, hebben ze verschillende VR-werelden (we noemen ze nu experiences) gemaakt en getest bij ouderen om de kennis over VR bij ouderen te vergroten en de experiences steeds passender te maken voor deze speciale gebruikersgroep. VR is een nieuwe technologie. Daarom is het belangrijk om onderzoek te doen en onszelf te blijven ontwikkelen.
Dit is hoe de meest HumanXR VR-experiences zijn ontwikkeld. Dus… Hoe ziet de toekomst er voor ons uit? Wat willen wij nog bereiken? Daar vertel ik de volgende keer meer over.
Mochten er vragen zijn, laat vooral hieronder een reactie achter. Of stuur een mailtje naar sparkle@humanxr.com.
Recente reacties